Friday, October 2, 2009

જીવન અમૂલ્ય છે...

લખું ભૂંસું અને ફરી લખું, ચઢું પડું ને ફરી ચઢું,
હસું, દોડું, રમું, કૂદું, ઊડું, શીખું, જીવું; કારણ, આ જીવન અમૂલ્ય છે...

મારે ખૂંદી વળવું છે આખું આ વિશ્વ
,
ને જાણી લેવું છે કોઇ અદભૂત રહસ્ય... આ જીવન અમૂલ્ય છે...

બની દીવાસાળી પ્રગટાવવી છે કોઇક જ્યોત,
પણ રાખ થઉં બીડીની ટોચે દેતા ધીમું મોત... આ જીવન અમૂલ્ય છે...

બની પંખી વિહરવું છે
અપાર-અગાધ ગગનમાં,
બાજનજરે સમાવવો છે આ વિશ્વાલેખ નયનમાં... આ જીવન અમૂલ્ય છે...

ડગ માંડું નિરંતર અથાક પરિશ્રમના પંથે,
ના ચડું ભ્રમે આદિ મિથ્યાજ્ઞાન વ્યાપક ગ્રંથે... આ જીવન અમૂલ્ય છે...

'પૃથક્' વિચારક જ નહિ વિચારપ્રેરક બનું હું,
જાગું, જગાડું ને ઉન્નતિનો નૈતિક માર્ગ ચીંધું હું... આ જીવન અમૂલ્ય છે...

No comments: